Çocuklukta kazanılır bir çok değer. Çocukken ne kadar içselleştiyse öylece kalır. Belli bir yaşı geçtikten sonra ne olursa olsun içselleşemez. Ramazan ayına olan hürmette bu değerlerden biridir esasen.
Benim için Ramazan birlikteliktir, huzurdur, berekettir. Benim için diyorum çünkü çocukluğundaki ramazanları benim gibi yaşamamış biri nereden bilsin birlikteliğini, huzurunu, bereketini.
Ben ve benim gibiler sevinçle karşılar ramazan ayının gelişini. “Ramazan geliyor” diye bir cümle duyduğunda burnunda tüter susamlı, sıcak pide kokuları . Aklına , babayla iftarı beklerken zaman geçsin diye yapılan yürüyüşler, anneyle hazırlanan sofralar, abiyle, ablayla, kardeşle iftara yetişebilecek miyim kaygısıyla beklenen pide kuyrukları gelir. Çocukluğu benim gibi bütün ailenin bir arada oturduğu iftar sofralarında ezan sesini beklemekle geçen çocuklar bilir ramazanın kıymetini.
Düşünüyorum da, nasıl da beklerdik davulcuyu saatlerce. Çoğu zaman dayanamayıp uyuya kalırdık göremeden. Nasıl tatlı bir sevinçti o davulcunun davulundan gelişi güzel çıkan sesleri dinlemek. Bizim çocukluğumuzda kış mevsimiydi ramazan. Okuldan koşarak eve yetişmeye çalışırdık. Sokaktaki herkesin ezan okunmadan eve gitme telaşını izlemek zevkli gelirdi. Hep çocuklar akşam ezanı okunmadan evde olmak zorundayken, ramazan ayında anne babalarında ezandan önce eve varmak için koşturuyor olmaları hoşumuza giderdi.
Ramazanlar yaz mevsiminde daha bir güzelleşti. Balkonlarda, bahçelerde iftarlar, iftar sonrası sohbetler daha bir tatlı gelmeye başladı. Sofralar büyüdü, ezan sesi camlarda değil sofralarda beklenmeye başladı…
Ramazanı sıradan bir gün gibi geçirenler nasıl hissetsin hissettiklerimizi? Öyle üzülüyorum ki sıradan günlerine değer katacak şu 30 günü benim gibi sevinçle yaşayamayan çocuklara. Keşke bu sevinci içlerinde hissedebilselerdi, hayatlarına ufakta olsa bir farklı renk bulaşsaydı. 3-5 dal sigara , 1 bardak su için mahrum bırakmaya değer mi çocukları bu tatlı anılardan.
Hazır büyük bir çoğunluk halen ramazanı ramazan gibi yaşarken, Müslüman nüfusu az olan ülkelerde yaşayan Müslümanlara göre kat be kat şanslıyken, bu bereketi, birlikteliği, huzuru bir tarafa itmeye değer mi? Kendinizden geçtiyseniz de çocuklarınız için biraz olsun sıkın dişinizi Müslüman kardeşlerim.