SATSO, planladığı, üstlendiği projeleri yapar. Her konuda olmasa da, SATSO’ya güvenirim. İzlediğim 2030 Stratejik Sakarya Planı da öyle gibi.

     Bilerek,“ Gibi !” sözünü ettim.

    Atanmış ve Seçilmiş Kamu Yönetenleri, Meslek Odaları memur olduğum 1978-80’li yıllardaki  inisiyatife sahip değiller. O zaman Sakarya için Sakaryalılar artık susmamalı. 

   Sakaryalılar, tüm siyasi zamanlarda olduğu gibi, burada birlikte yaşayacağız.

    Stratejik Plan hazırsa, uygulanırken, her şeye, “ Şunlar yapılacak !” gibi son emri Sakarya adına kim verecek ? Sakarya verecekse eh, pek kaygım olmaz.          

     Bugün, Sakarya’yı Yönetmede, Atanmış ve Seçilmiş Yöneten kadroda Siyaset Duvarını aşacak Dirayet, Liyakat, son onay inisiyatifi ne kadardır, bilemem ?           

    Planı internette SATSO sayfasında şöyle bir okudum. Elimde kitabı olsa, sayfa sayfa okur iyice sindirirdim.

    Yaşlandık, her konuda Sakarya’yı tribünden izleyen seyirciyiz. ” Sakarya’yı Sakarya yapan 1950-1980 yıllarının kuşağıyız !” sözleriyle de avunuruz.

    O yıllarda, Sakaryalıların seçtiği siyasiler, atanmışlar, Yöneten ve Siyasetçi olarak Devlet Adamı kimlikleriyle ülkede iz bırakmıştır. İsimleri saygıyla anılır.

    Vagon Fabrikası, Zirai Donatım, Şeker Fabrikası hala dillerde. Bugün,“ Şu şehir girişindeki ayıplı Dörtyol Sanayileri oradan nasıl kaldırılır ?” denilir. Oysa !

      Kars da, Van da, Kayseri de kamyonu, otobüsü, iş makinesi arızalanan bu ülke insanı; arızalı parçasını söker Adapazarı Dörtyol Sanayisinde çare arardı.

     1950’nin Adapazarı Eşrafı, partilerin birlikteliğinde, İnönü’nün, Celal Bayar’ın, Menderes’in makam kapılarında yatarak Donatım, Vagon, Şeker efsanesini kotarıp, Bugünkü OSB’lerin öncüsü Dörtyol Sanayisini hayata geçirmiştir. Bunu şimdinin Siyasi Yönetenlerine nasıl hissettirmeliyiz ? Nasıl zamanlardayız ?

    Sakarya Stratejik Planı’nı okurken; kütüphanemdeki son 10-15 yılın Stratejik Plan kitaplarını hüzünle önüme koydum. Çoğunun yüzde 10’u hayata geçmedi.  

    Boşa harcanan servetlerimize, yapılan, boşa giden emeklere dönüp ağlamak gerek. En azından 3 tanesini hatırlatayım:     

     Kasım 2008, ” Sakarya Kent Ulaşımında Raylı Sistemler Paneli ” ’nin kitabı. Yıl 2021 ortada 1 metre ray da yok, Nostaljik Lunapark Tramvayı da yok.

    Sakarya Valiliği Tarım Müdürlüğü, İl Müdürü Rahmetli Abdurrahman Çakar’ın gayretleriyle,” Dernekkırı ve Civar Köyler Arazi Toplulaştırma Planı !” hazırladı.

    O muhteşem Planı DPT Onayladı. Bakanlık Programlarına alındı. Yatırımcı, çok üstün planlamaları olan AK Parti O planı iptal etti. Oralardan Otoyol geçirildi.

    AK Parti’li gelmiş geçmiş bütün milletvekilleri, bütün Büyükşehir Başkanları,  meclisleri, hemen tüm kadroları; Avrupa’ya  inceleme gezisine gitmiştir.

     Avrupa ve Asya’nın çok geniş kesimlerinde, DELİ Nehir ve Deniz Taşımacılığı vardır. Yanlarında da Deli Demiryolları Ulaşımı-Taşımacılığı.

     Sakarya yıllarca,” Sakarya Nehir Taşımacılığı Projesi.” için o nedenle Deli gibi çalıştı. Valilikler, ATSO ( SATSO ), SAÜ, Tüm Sakarya. Yıllarca.

     Nehir Ulaşım projemiz devletin tüm makamlarına sunuldu. Eşsiz  övgüler alındı. “ Türkiye’de Yılın Devlet Projesi !” ödülü Sakarya’ya verildi. N’oldu ?

    Yorgundum, yoğundum uzun bir süre yazamadım. Geçen hafta, şehrin O Sakarya Nehrinin doğusundan YAZI YOLLARINA ÇIKMAYA BAŞLADIM.

    Sakarya Nehri’nin Adapazarı kıyıları bile berbat. Ulaşım Serveti, Kano Sefası düşlenilen Sakarya Nehri’nin doğusu imar ayıplı ? Kıyılar her melanete açık.

    Orada Karasu Demiryolu’nu, Alancuma Çöplüğü’ndeki Keten Proje Alanını aradım ? Ketenin ilk ürün hasadı bitmiş. Köy girişindeki görkemli tesis projesi  ortada yok; İnşallah (!) yapılırsa göreceğiz.

    Dedim ya, yüzlerce trilyon harcanan Karasu Demiryolunda 1 metre ray yok !

     Yapılamayan başka Sakarya Projelerini de yazacağım. Çünkü,  2030 Sakarya Stratejik Planı için gereken Yaptırım Gücünü bulabilmeyi içtenlikle isterim.