Hangi konuda iyi olduğunuzu anlamak için insanların her fırsatta size hangi konuda üstünlük tasladıklarına bakın kıskanmamak ağır pratik isteyen bir özelliktir. Bazen pratikte bile çözülmez.
Tüm pratikler farkında olmak içindir farkında olmamak için değil. Ama zihin kurnazdır farkında olmama halini bile sana bir lütufmuş gibi gösterebilir. Bunu sadece düşünmeye devam edebilmek için yapar çünkü anda düşünce yoktur olan biten vardır olduğu haliyle iyi veya kötü diye ayrilmadan düşüncede yaşayan insan etrafının farkına varmaz varamaz.
"Bir odada iki kişinin bir araya geldiğini düşünün.
Ama aslında altı kişi vardır
Kendimi gördüğüm halim ile ben, onun beni gördüğü hal ile ben, benim onu gördüğüm hali ile o, onun kendisini gördüğü hali ile o, gerçekte olan ben ve gerçekte olan o."
William James
Pek çok insan için kendini tanımak kendisinin dış dünyaya yönelik konumlanışını anlamaktan ibaret. Halbuki, bilinç düzeyindeki egoyu bilmek kendini bilmek değil. Kendimizi tamamen dış dünyaya göre konumlandırmamız ne yazık ki ruhumuzla olan bağlantımızı yitirmemize yol açıyor.
Tamamen bilincin farkında olduğumuz düzleminde sürdürdüğümüz bu yaşam ne yazık ki bir mağaza vitrininden öteye gidemiyor.
Aslında anlatılarımız; yaşantılarımızın sadece posası, sustuklarımızda gizliyiz hepimiz.
Derinleşmekten uzak, kendi şeytanını icat etmiş insanların dünyasında, herkes; sonu ölüm olan anafora cekilirken, adını hayat koyuyor bu kirli homosapiens oyununun. Tüm problemlerin nedeni kendimiz değil miyiz ki? Kendi karanlığının farkında olan, başkasının karanlığı ile çok daha rahat mücadele etmez mi?
Bir başkasıylayken kendim, kendimleyken bir başkası olduğum an, anlamlandırmalarımı ve anlamımı belirlemeye başlıyorum.
İyi yada kötü insan diye birşey yok, iyi ve kötü olay da öyle. Herkes birbirini kendi egosunun çatlaklarından izliyor Hayat tamamen yanlış anlamalar ve anlaşılmalar bütünü,. Konu her ne olursa olsun;
anlattıklarımız: karşımızdakinin anladığı yere kadar. Önyargı duvarlarıyla cevrili ego bahçemizin ardından birbirimizi izleyen yaramaz çocuklarız hepimiz.
Bana yukarıdan bakarsan bir zavallı görürsün. Aşağıdan bakarsan Tanrı'yı görürsün.
Tam karşından bakarsan eğer; kendini görürsün.
İyi ve kötünün yolu aynı, her şey; karşımıza ne zaman ve
nerde çıktığına bağlı. Siyah ve beyazı içinde barındıran insanın salt rengi:
Kül gri..
Ne güzel anlatmış Nietzsche Şu "Ruh" denen kavramın derinliğini:
"Tamamıyla bedenim ben, bundan başka bir şey değil, ruh ise beden içindeki bir şeyin adı ancak. Büyük bir akıldır beden, tek anlamlı bir çokluk, bir savaş ile bir barış, bir sürü ile bir çoban. Küçük aklın da senin bir aletidir bedeninin, kardeşim, o senin "ruh" dediğin - büyük aklının bir aleti ve oyuncağı."
