Sevgili okurlarım sizlere bu yazımda vefatı ile çok üzüldüğüm Nazım Kırdemir abimi anlatmaya çalışacağım. Zira şairin dediği gibi;
İnsanoğlu uçup giden bir kuş misali,
Bu diyardan bir yiğit geçti.
Yiğit akıp giden su misali,
Bu diyardan bir yiğit geçti.
Çocukluk, gençlik yıllarından beri Türk-İslam ülküsünün yılmaz bir neferiydi, Nazım abi…
12 Eylül darbesinden sonra uzun süre cezaevinde kalan taş medreseli bir büyüğümüzdü, Nazım abi…
Ağır bedeller ödemiş, çile yolculuğunda ömrü boyunca başı dik yaşamış ülkü devi idi Nazım Abi…
Mütevazı kişiliği, alçak gönüllüğü, samimi ve candan oluşu ile her kesim tarafından takdir gören saygı duyulan bir kişiydi, Nazım abi…
Kiminin kardeşi, kiminin abisi herkesi kucaklayan bir Karadeniz yiğidi idi, Nazım abi…
Allah korkusu ve vatan sevgisi olan herkesi severdi, Nazım abi…
Kelimelerin anlatmaya yetmeyeceği bir kişilik abidesi idi, Nazım abi…
Pazar günü koca yürekli Nazım abi kalbine yenik düştü.
Ansızın aramızdan ayrıldı, tebessümlü yüzüyle…
Duvarda hatırası, dudaklarımızda duası…
Ondan bana hatıra onun söylemiyle, 9 ışığı temsilen 9 numaralı Harmanlık Forması…
Merhum abime yüce Allah’tan rahmet,
Geride kalan sevenlerine de sabırlar dilerim.
Not: Sevenlerin gönlünde, sevilenler ölümsüzdür…
