Süreklilik arz etmeyen , nöbet şeklinde gidip gelen bir zihin dağınıklığı içerisindeyim. Meçhul bir ruhî mekanizma dalgalanmasıyla kendime geliyor ve bir kâbustan uyanmışcasına , bir krizden kurtulmuşcasına yorgun ve tepkisiz hissediyorum. Eskiden kızdığım ve sevindiğim şeyler için şimdi ne kızabiliyor, ne de sevinebiliyorum. Çünkü tüm bu üzüntüler ve sevinçler artık manâsız geliyor bana. Hani insanlar bir değişik olurlarmış ve ölümü yaklaştı herhalde denirmiş ya...Aynen bu tarif içerisinde hissediyorum kendimi. İrade gücüyle kendime gelme çabalarım netice vermeye başladığında ise, biz insanoğlunun sürekli olarak birbirini yiyip bitirme atakları yine bertaraf ediyor bu neticeyi. Küçücük dünyamızda neleri dert ediyormuşuz da diye düşünüp, bazen kendime kızıyor, hatta utanç duyuyorum.

Bütün bu haller içerisinde olmama sebep; sevdiklerini, kimileri küçücük bebeklerini dâhi ardında bırakarak bilmedikleri topraklarda harbin içinde olan askerlerimiz. Kimileri için zaten sözleşmeli asker, işi bu diyenler bile oluyor. Düşününce çok mahçup olunması geren bir söz gibi geliyor bana. Sözleşmeli olsa bile, herşeyi kaybetme pahasına memleket müdafaası uğruna bir yerlerde canını ortaya koymak, öyle hiç de kolay bir iş değil. Gittiği yolculuktan sağ salim dönebileceğini kimse garanti edemiyor çünkü. Şu anda savaşın içerisinde olan herbir Mehmetçik,  siyasilerin hesapları , projeleri ve hırslarından bihaber vaziyette, bir kaosun ortasında. Dilerim herbiri muvaffak bir şekilde dönebilirler sevdiklerine, yuvalarına. 

Terör ve terörist kelimelerini bundan sonra sadece geçmiş zaman dilinde kullanıyor olabilmeyi ne çok isterdim. Bütün bu pis zihniyetlerden arınmış bir dünya yaşayabilmeyi ne çok isterdim. Terörü yapana, terörü destekleyene ve siyasi malzeme haline dönüştürenlere lânet olsun. Birlik ve beraberliğimizi zedeleyecek her türlü terörist yaklaşıma lânet olsun. Nereden gelirse gelsin, hangi amaca hizmet ediyorsa etsin her türlüsüne lânet olsun. Bu topraklar için kaybedilen her can; bizim, hepimizin evladı. Ne mutludur bize ki, uğruna şehit olmayı göze alabilecek evlatlarımız ve bununla gurur duyabilecek aileleri var bu topraklarda. Dünyanın her neresinde yaşanıyorsa da masum insanların canına kastederek  terörü destekleyen herkese lânet olsun.

"Dün gece derin bir uykuya daldım. Çok güzel bir rüyayla sabah uyandım. Sen ise vatan derdindeymişsin Mehmedim şehit olmuşsun çok utandım."

Her ne durumda olursak olalım, umudumuzu bitirmeden yaşayabilmeyi felsefe edinebilsek kendimize; arkasından nice güçlükleri  de aşabildiğimize tanık olanlar pekçok olacaktır. Yine son söz içimizdeki ışıktan gelecek. "Umutsuz durumlar yoktur, umutsuz insanlar vardır. Ben hiçbir zaman umudumu yitirmedim. "Mustafa Kemal ATATÜRK 
Okuduğunuz için teşekkür ederim.