Kadınlara itibar edelim¦Kadın kısmına itibar edilmelidir¦Fakat eskaza ben kadın olarak doğsaydım erkeklerin bana, sırf kadınlığım için itibar etmelerine kızardım, hiddetlenirdim, ifrit olurdum¦Düşünün bir kere, enine boyuna pürsıhhat bir kadınsınız¦ Halk otobüsüne biniyorsunuz¦ Otobüste oturacak yer yok¦Derhal sıska, cılız, ipince, burnunu sıksan canı sıkacak bir erkek ayağa kalkıyor, size yerini veriyor¦Bu ikram ve itibar ne için?Siz bir çeyrek saat ayakta kalamayacak kadar zayıf bir insan mısınız?Size yerini veren erkekten daha mı berbat bir haldesiniz?Hayır! Sadece kadınsınız¦Yani ne kadar sağlıklı, dayanıklı olursanız olunuz, zayıflar kısmından sayılıyorsunuz, korunmaya muhtaç görülüyorsunuz.Hani, şu erkeklik halimle bile, kadın vatandaşlara karşı gösterilen bu çeşit saygı beni gazaba getiriyor, kızdırıyor.Geçen gün Bulvara gitmek üzere Serdivan™dan orta boy bir halk otobüsüne bindim, araç tıklım tıklım.Arkada bir tek çift kişilik koltuk boş, bende oraya kuruldum.Bir durak sonra başı kapalı genç bir kız otobüse bindi, haline göre sanırım üniversite öğrencisiydi.Bir tek benim yanım boştu.Cam kenarına çekildim, yanımı açtım, elimle de buyurun işareti verdim.Genç kadın kaşlarını çattı, dik bakışlarıyla yüzüme almaz almaz baktı ve diliyle cık cık cık sesi çıkararak başını çevirdi.Kimse yer vermedi.Yanımdaki boş koltuktan başka oturacak yer olmadığından da, o genç kadın ayakta yolculuk yapmak zorunda kaldı¦Ãžimdi siz kendinizi benim yerime koyunuz?Ne hissederdiniz?Bulvar™a ne halde varabildim, bir ben bilirim, bir de¦Ãžimdi ey kadın vatandaşlar, ben çift kişilik koltuğu boşaltmış olsaydım, o genç kızımız çift kişilik koltuğa oturmuş olsaydı, bende oturacak yer varken ayakta gitmiş olsaydım, bunun adı saygı mı olacaktı?Bu tür saygı, esasında saygısızlık değil midir?Ve sizler ey hemşirelerim, bu hastalıklı anlayışı, köşemde münakaşa konusu yapmakta haksız mıyım?