Nasıl geçti habersiz o güzelim yıllarım
Bazen gözyaşı oldu, bazen içli bir şarkı
Her anını eksiksiz, dün gibi hatırlarım
Dudaklarımda tuzu, içimde durur aşkın
Hani o saçlarına taç yaptığım çiçekler
Hani o güzel gözlü ceylânların pınarı
Hani kuşlar, ağaçlar, binbir renkli çiçekler
Nasıl yakalamıştık saçlarından baharı
Radyomda çalan bu şarkıyı çocukluğumda çok duydum, anlamını hiç düşünmemiştim, Basit bir aşk şarkısı derdim ve çoğu zamanda sözlerini dahi dinlemezdim.
Bu sabah güneşli bir bahar sabahına uyandık, Kış bu sene kapımızı çalmasa da güneşi görmek içimizi ısıttı. Bu gün sandıklar konuldu okullara, seçecektik bizi bir beşyıl daha yönetenleri. Evin bahçesine çıktığımda komşularımla karşılaştım, Hepsinin yüzü gülüyor neşeli, güneş yüzlerine yansımış.
Garip te olsa bir heyecan var içimizde, güneşi gördükçe geleceğe dair umut hep yüreğimizde. Yollar da bir o kadar kalabalık geldi nedense, güneşi gören sandıklara yürümekte.
Okula vardığımızda adaylar karşıladı bizi yine. Güneş onların da yüzlerinde kalpleri ellerinde.
Sandığımızı bulmamız zor olmadı, güneşi gören yardım etme peşinde.
Diğer sandıklarda uzun kuyruklar olsada bizimkinde kimse yok. Güneş buraya da gelmiş sandık görevlilerinin yüzünde. Beklemeden mührü alıp geçtik kabinlere.
Pusulalar daha bir cazip geldi nedense, mührü her zamankinden daha bir hevesle vurdum sanki.
Zarfımı sandığa atarken güneşin yansımasını gördüm üzerinde.
Bugün güneş beni umutlandırdı, Kış evimize uğramasa da attı miskinliği üzerimizden. Bugün farkettim güneşi özlemişim.
