ALIŞIYOR İNSAN.....
Dün twitterda  ilgimi çeken gündemdeki konulardan birini, burada sizlerle paylaşmak istiyorum.
ALIŞIYOR İNSAN...yüzlerce insan bu cümlenin başını tamamlamıştı kendi deneyimlerinden gelen sözcüklerle.Örneğin ''en büyük felaketlere alışıyor insan'' demiş biri.Nelerle sınandı,ne badireler atlattıysa artık... ''Sultanlara yaraşır bir sağırlığa… Alışıyor işte ''..diye yazmış bir diğeri.Evet ne çok şeyi duyarız,duyduğumuz ne çok şey üzer yada kızdırır bizi.Gerçektende sultanlara yaraşır bir sağırlık gelişirtiririz  ve alışırız bu duruma.Hainliğe,şerefsizliğe,bozgunculuğa,gitmeye,kalmaya,terk etmeye,terk edilmeye ,kızılacak şeylere gülüp geçmeye,yalanlara,kalpteki yaralara,önüne çıkan engellere,hor görülmeye,sevilmeden sevmeye,ihanetlere,ayrılıklara,yeniden sevmelere alışıyor insan demişler.Hatta şekersiz çay içmeye,rejim yapmaya,otobüslerde muavinlerin gelip yanınıza oturmasına,ketçapsız patates kızartması yemeğe,entel erkeklerin içinden öküz çıkmasına alışıyor insan yazıpta aralarında  beni çok güldüren  tweetlerde var.Ama öyle bir şey farkettim ki ...Yüzlerce insan ve en çok paylaşımda bulunulan ,içimi acıtan o  cümle,''yalnızlığa alışıyor insan''irdelendiğinde evet belki herşeye alışır ve alışmalı insan.AMA yalnızlığa asla,çünkü hayat paylaşılınca güzel....Gönül isterdi ki alışılan paylaşımlar arasında,mutluluğa,dostluğa,zenginliğe,huzura,sağlıklı olmaya,sevgileri dile getirebilmeye,,kalabalığa ,başarıya, kaybolmayan güvene ve bitmeyen aşklara alışıyor insan yazabilseydi birileri....Güzel günlere,güzel insanlara,güzel eylemlere alışmak ve böyle yaşayabilmek dileğiyle....