Önceki gün Sakarya’da olağanüstü bir dayanışma gerçekleşti; bu şehrin insanları Çark Caddesi’nde toplandılar, imza kampanyası başlattılar…

Ne istiyorlardı?..
- Tank Palet Fabrikası özelleştirilmesin diyorlardı!..
Sekiz milletvekili vardı…
Duyarlı Adapazarlılar vardı…
Özelleştirme kararına itirazı olanlar vardı…
Beş saat içinde beş bin imza topladılar…

***

Ne var ki kimi sendikacılar da bilerek ya da bilmeyerek Tank Palet özelleştirme kararına destek oluyorlar; imza kampanyasına destek veren siyasi partileri ve Adapazarlıları yalnız bırakıyorlar…
İnanılır gibi değil…
Ama gerçek…
HARB-İŞ Sendikasının örgütlü olduğu bir fabrikada işçiler ayakta, Adapazarlılar çırpınıyorlar, sözüm ona sendikalar 21’nci yüzyılda Sakarya’da emekçinin hakkını savunuyorlar…

***

Tank-Palet Fabrikası özelleştirme kararı doğrultusunda sonuçlanacak, koordinasyon tamam, ayarlama harika, süreç kurgulanmış...
İş bitecek!..
Ne birbirimizi kandıralım ne de başkalarını, fabrikanın özelleşmesinden tek sorumlu AKP iktidarı değildir; dayanışmanın gereğini yerine getirmeyen sendikaların da marifeti…
Örnek mi?..
- Dün Çark Caddesi imza kampanyası eyleminde HARB-İŞ Sendikası Sakarya Şube Başkanı Yaşar Yavuz’dan başka neden hiçbir sendikacı yoktu?
Sorulur mu?..
Sordukça liste uzar, büyür, yayılır…
İktidara karşı herkes korku içinde…
Nedeni belli:
- Başım belaya girer mi?..
Çünkü Türkiye korku cumhuriyetine dönüştü…

***

Peki, bu gidişat nereye?..
21’nci yüzyılda iktidar karşısında ezik büzük, boynu eğik, yalvar yakar iş görmeye çalışan bir sendikacılık anlayışı demokrasiye layık mıdır?..
Eğer bir sendika işyerinin ve emekçinin hakkını savunamıyorsa bir yerde yanlışlık var demektir…
Eğer örgütlülükte, dayanışmada, eylemde yaya kalıyorsa patron karşısında geriliyor demektir…
Eğer sendikal mantıktan uzaklaşıyorsa hapı yutmuş ya da yutacak demektir…

***

TANK PALET işinde sendikalarımız nasıl bir sınav vermiştir?..
Fabrika özelleşmesin diye Çark Caddesi’ne gidip imzalarıyla dayanışma sergileyenler bu gerçekleri görüyorlar…
Ama ötekilere ne diyelim?..
Fabrika özelleşmesin, işçiler zarar görmesin; ama, benim de iktidarla aram bozulmasın mantığıyla araziye uyanlar, sendika tarihine adlarını yazdılar…
Ama nasıl?...