Bu sezon 11. deplasmanda ilk kez Niğde’ye yenildik, Sakaryaspor teknik patronu İsmail Ertekin “Üzerimizden baskı kalktı” dedi..
Yenilmenin keyfi olmazdı ama biz yaşadık!.
Kalkan baskının devamında en başarılı olduğumuz deplasmanda Amed’le berabere kaldık, Sancaktepe’ye yenildik, şampiyonluk treni kaçtı..
Gözden kaçan ayrıntı; Niğde yenilgisi sonrası Rüstemler’de yaşanan idman boykotuydu..
Şehre mesaj liderken verilmeliydi!.
Bal gibi yönetime mesajdı, Sakaryaspor’un selameti için halının altına süpürüldü..
Sonra halıyı bir kaldırdık, Keçiörengücü lider..
Son hafta bir bakacağız, Samsun-Sakarya maçı play-off provası..
Yani anlatmak istiyorum ki camia olarak liderlik bize yakışır ama liderlik adına diğer yakışıklı Galatasaray kadar şansımız var..
Normal hayatta şansa inanmam ama futbolda var.. Ancak biz işi şansa bırakmamalıydık, Sancaktepe maçında olduğu gibi..
Düne kadar en önemli silahımız olan takımda dayanışma sıfırdı, taraftar dışarda kaldı..
Kendimize güvenimizi kaybettik..
Bu benim görüşüm; Sakaryaspor’da çöküş ideal 11’i kaybetmekle başladı..
İsmail Ertekin sancılı Amed maçında tribündeydi, takım sahada komutansız kaldı..
Defansta Ferit Erişçi su kaynattı, Zahit’ten sağbek olmadı..
Geçen sene aynı ligde Hatayspor’la şampiyonluk yaşayan Oğuz Kocabal orta sahada akort tutturamadı..
Kazanamadığımız Amed maçından 5 maç ceza alarak dönen Serkan Odabaşoğlu gençliğinin kurbanı..
Geriye Dilaver kaldı, tek başına kaldığı için Güçlü duramadı..
Berk İsmail sakatlıktan bir döndü, sanki dublörü..
Bu kadar eksik, eksik takımda yüzde 40 güç kaybı yaşattı, işte netice..
Yedeklere bu kadar sorumluluk kalmamalıydı..
Furkan’a ısınmaya başladık, idmanda sakatlandı..
Hacı Ömer bal yapmayan arı..
Savaş Tağa ütü tutmayan kumaş..
Hakkıcan 3 dakika bile oynasa, rakibe yaradı..
Uzun lafın kısası; bu işin şakası kalmadı..
Play-Off’a kadar yaraların sarılması dileğiyle, yönetim göreve, İsmail Ertekin dümene, ilk gün kü gibi..
SANTRA HARİCİ
İnsan insana iyi gelmeli
Gelmeyecekse hiç gelmemeli
