Gündemde ve güncelde yeni konumuz ne?

-Adapazarı Şeker Fabrikası Afyon’a taşınıyormuş…

-Taşınma izni Şeker Üst Kurulu’ndan çıkmış…

Vah bizlere!...

Umutsuzluğun şamarı suratımızda patlamaya devam ediyor…

***

Çeşitli gazetecilerin ve işin içinde olanların tanıklığına göre Adapazarı Şeker Fabrikasının uçtu uçtu olması şu aşamalardan geçti:

1)   17 Ağustos depreminde fabrika hasar görmüş, üretim durmuştu…

2)   Özelleştirme kapsamına alınmıştı…

3)   Fabrikayı yutma iştahı bu gerçek üzerine oluştu.

4)   APEK’in o dönemdeki gözü kara başkanı Ayhan Alişan, fabrikayı ekiciler kooperatifi adına almaya kararlıydı…

5)   Ancak bu iş hot be hot olamazdı; fabrika hisselerinin yarıya yakını Adapazarı Pancar Ekicileri Kooperatifinin idi…

6)   APEK yönetiminin icabına bakılmalıydı; uydurma bahanelerle yönetimin icabına bakıldı; bakanlık tarafından görevden alındı…

7)   Pancar Ekicileri Kooperatifi’ne kayyum yönetimi atandı; kayyum yönetimi pancar ekicilerinin fabrikadaki yarıya yakın hissesini yüzde 2.5’lara düşürdü…

8)   Kooperatif artık seçime gidebilirdi; gitti; uyduruk nedenlerle mahkeme kapılarında süründürülen Ayhan Alişan, devlet gücüyle kongre salonuna giremedi.

9)   AKP hükümetine yakın Ahmet Mülayim ve arkadaşları APEK yönetimine getirildi.

10)  Özelleştirme bedeli olarak kooperatifin mal varlıklarından bir bölümü satıldı, dolar bazında kredi kullanıldı.

11)  Fabrika onarılıp üretime başladı; ancak, fabrikada yağma, yolsuzluk söylentileri aldı başını gitti…

12)  Fabrikanın kurulu olduğu şehir içindeki 500 dönüm arazi para babalarının iştahını kabartıyordu…

13) Fabrika bir türlü kar edemiyordu; neden olarak pancar kotasının azlığı gösteriliyordu…

14)  Fabrika sürekli zarar etti; kooperatif seçime gitti, Ahmet Mülayim’in yerine Ahmet Aya getirildi…

15)  Sonuç değişmedi, üstelik kooperatifin birçok taşınmaz malı da satılmıştı…

16) Sonuçta allem kallem fabrika borçları karşılığı özel sektöre satıldı…

17)  Adapazarlı pancar ekicilerine çok görülen pancar kotası her ne hikmetse sağlandı; ama, daha çok kar yapması lazımdı; bu işin yolu şehir içindeki altın değerindeki araziyi değerlendirmekten geçiyordu.

18)  Ve fabrika Şeker Üst Kurulu’ndan taşınma talebinde bulundu…

19)  Talep kabul edildi…

***

Soru işaretleri yine gündemde…

Ancak üstünde soru işareti bulunmayan kesin bir gerçek var:

Adapazarı ‘Yağma Hasan’ın Böreği’ zavallı bir şehre dönüştü…

Hani insandık!...

Hani Adapazarlıydık!...

Ne utanmaz yaratıklara dönüştük biz…