Türkiye genelinde ölüm nedeni belirlenenler arasında 199 işçi geçirdiği iş kazaları nedeniyle yaşamını yitirdi. İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG) tarafından derlenen verilere göre Sakarya'da Ocak ayında 2 işçi ölümü yaşandı. 20 ölüm İstanbul’da; 12 ölüm Mersin’de; 11 ölüm İzmir’de; 9 ölüm Samsun’da; 8’er ölüm Adana, Manisa ve Tekirdağ’da; 6’şar ölüm Balıkesir, Bursa, Kocaeli, Konya ve Şanlıurfa’da; 5’er ölüm Ankara, Antalya, Hatay, Muğla ve Somali’de; 4’er ölüm Çorum, Denizli, Kayseri, Kırşehir, Osmaniye ve Zonguldak’ta; 3’er ölüm Nevşehir ve Trabzon’da; 2’şer ölüm Aydın, Çanakkale, Diyarbakır, Gaziantep, Kütahya, Malatya, Ordu, Sakarya ve Tokat’ta; 1’er ölüm Afyon, Amasya, Artvin, Bingöl, Burdur, Düzce, Elazığ, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kastamonu, Kilis, Mardin, Moritanya, Niğde, Rize, Sivas, Şırnak, BAE ve Sao Tome-Principe meydana geldi… İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi'nin (İSİG) iş cinayetleri raporuna göre; Ocak ayında en az 199 işçi hayatını kaybetti. Sağlık, bu dönem yalnızca hastalarla yüksek yoğunlukta temas etmenin bir sonucu olarak değil, kötü çalışma koşullarının bir sonucu olarak da en çok ölümün yaşandığı işkolu oldu. Salgın koşullarında Türkiye'yi ucuz işgücü cenneti olarak uluslararası sermayeye pazarlamaya çalışan sömürü düzeni, işçileri virüsten korumak yerine daha çok çalıştırıyor. Yasalarla, yönetmeliklerle, fabrikalara özel faaliyet izinleriyle, kapalı devre çalışma sistemiyle ve teşviklerle patronlar semirtilirken, işçilere sefalet ücreti reva görülüyor, işçi sağlığı ve iş güvenliği önlemleri almayan işyerlerini koruyan 'çarklar dönsün' anlayışıyla işçi kırımı meydana geliyor. İSİG, "Salgının ilk günlerinden bu yana ısrarla ifade ettiğimiz gibi bu sürede izlenen politikalarla salgın adım adım bir işçi sınıfı hastalığına dönüştürüldü. 11 Mart – 31 Ocak salgın sürecinde sermayeyi koruyan, üretimin her ne olursa olsun devamlılığına dayanan 'çarklar dönsün' anlayışı ile işçi sınıfını sürü bağışıklığına iten politikalar, virüsün işyerlerinde ve işçi mahallelerinde hızla yayılmasına neden oldu. Bu dönemde Covid-19 nedeniyle onbinlerce işçi hastalanırken tespit edebildiğimiz kadarıyla en az 823 işçi çalışırken virüse yakalanarak hayatını kaybetti" diye belirtti. EN FAZLA ÖLÜM SAĞLIK İŞKOLUNDA Salgında yaşanan 'işçikırımı'nın merkezinde ise sağlık emekçileri yer aldı. Sağlık, bu dönem yalnızca hastalarla yüksek yoğunlukta temas etmenin bir sonucu olarak değil, kötü çalışma koşullarının bir sonucu olarak da en çok ölümün yaşandığı işkolu oldu. Genel olarak baktığımızda ise hastanelerde, fabrikalarda, şantiyelerde, tersanelerde, madenlerde, depolarda, marketlerde yani tüm işkollarında işçilerin, emekçilerin kaderi bu 'işikırımı' nedeniyle ortaklaştı. Diğer yandan salgın yönetimine karşı Baldur'da, Ekmekçioğulları'nda, PTT'de, İGDAŞ'ta, Galataport'ta, Migros'ta, Ermenek'te, Cargill'de, Döhler'de, Sinbo'da, SML Etiket'te, Kaynak İplik'te de direnişler sürüyor. Ocak ayında 199 işçinin çalışırken yaşamını yitirdiğini belirten İSİG, 199 emekçinin 177'si ücretli (işçi ve memur), 22'si kendi nam ve hesabına çalışanlardan (çiftçi ve esnaf) oluştuğunu kaydetti. Hayatını kaybedenlerin 13'ü kadın işçi, 186'sı erkek işçi olduğu ifade edilen açıklamada, kadın işçi cinayetleri tekstil, eğitim, ticaret, enerji ve sağlık işkollarında gerçekleştiği belirtildi. Ocak ayında bir çocuk işçinin yaşamını yitirdiğini açıklayan İSİG, çocuk işçinin konaklama işkolunda çalıştığını kaydetti. 51 yaş ve üstünde ise çalışırken hayatını kaybeden 71 emekçinin çiftçi ve esnaflar ile kimya, büro, eğitim, metal, inşaat, taşımacılık, sağlık, güvenlik ve belediye işçileri olduğu belirtildi. İSİG raporunda şu ayrıntılara yer verildi: 9 göçmen/mülteci işçi hayatını kaybetti: 3'ü Somalili, 2'si Afganistanlı, 1'i Azerbaycanlı, 1'i Moldovyalı, 1'i Suriyeli, 1'i Ukraynalı... Ölen işçilerin 14'ü sendikalı. Sendikalı işçiler maden, deri, eğitim, metal, sağlık, güvenlik ve belediye işkollarında çalışıyordu. Ölümler en çok sağlık, ticaret/eğitim/büro, taşımacılık, inşaat, tarım, metal, güvenlik, belediye, madencilik ve konaklama işkollarında gerçekleşti. En fazla ölüm nedenleri sırasıyla Covid-19, trafik/servis kazası, ezilme/göçük, yüksekten düşme, kalp krizi, şiddet, zehirlenme/boğulma, intihar ve elektrik çarpması. Covid-19 nedenli ölümler sırasıyla sağlık, ticaret/eğitim/büro, güvenlik, belediye, tekstil, metal, konaklama, kimya, banka ve taşımacılık işkollarında meydana geldi. İş cinayeti 20 ölümle İstanbul'da; 12 ölümle Mersin'de; 11 ölümle İzmir'de gerçekleşti.