Türkçede en çok konuşulan sözcüklerden biri de ‘yol’dur; bu kesin.Türlü türlü, bin bir çeşit yol vardır:Aydınlık yol…Karanlık yol…Bozuk ‘yol’…Uzun ‘yol’…Dolambaçlı ‘yol’…İnişli ‘yol’…Çıkışlı ‘yol’…Sarp yol’…***Sade ‘yol’u olmayan mahalle ve köy değil, ‘yol’u olmayan iş de vardır.Ve sade ‘yol’un değil, yolsuzluğun da çeşidi vardır.Hatta birde insanın yollusu ve yolsuzu vardır.***Bazı yollar çok kullanılır, bazı yollar vardır ki, bir köşesinde aylarca bekleseniz tek yolcu göremezsiniz.Kuş uçmaz kervan geçmez bir dağ başında iyi insanla karşılaşırsınız ki, size şaşırdığınız ‘yol’u göstermekten kaçınmaz.Modern şehirlerin ta göbek yerlerinde insana rastlarsınız ki, tuttuğunuz doğru yolu keser, sizi şaşırtır.***Kimi kişiler uzun yolları, kimi kişiler kısa yolları sever.Kişiler vardır sarp, fakat doğru ve aydınlık yolu tutarlar; kişiler vardır karanlık, dolambaçlı ve yanlış yolları seçerler.Fakat yalın bir gerçek ki, herkesin ayağı kendi yoluna alışıktır.***Þimdi Büyükşehir Başkanı Zeki Toçoğlu bu satırları okuyorsa, şu yeni trafik düzeni ile Arap saçına dönen yolların bozukluğundan söz edeceğimi sanır.Kulak asılmayan dileyişlerde bulunmaktan hoşlanmadığım için, sözümü bir atasözüyle bağlayarak onun sanısını boşa çıkaracağım ve diyeceğim ki:- Yolcu yolunda gerek.