Sakaryalı olarak bol bol müjde almaya çok alıştık. Son ayların modası oldu neredeyse.

Hani birkaç gazetenin ‘emekliye promosyon, zam geldi, farklar bu ay yatacak’ gibi buram buram alakasız konulara yer verdiği kampanyalar gibi. 

Müjde diye diye müjde kelimesinden nefret eder hale geldik.

Biz müjde kelimesini duyunca, Sakarya’yı bir tık öte taşıyacak şeyler bekleriz.

Müjde dediğin olay hakikaten duyanı, yapılan kişiyi sevindirir.

Alt yapı, üst yapı, bina yapımı gibi konuları müjde denmesi insanın sinirlerini bozmuyor değil..

Adam bildiğin çocuk parkı yapmış, park maliyeti kadar açılış töreni yapıyor.

Rutin yapması gereken işi yapan belediye başkanı, öve öve kendini bitiremiyor.

Mazgal temizliyor; ilçenin güzelleştiğini sanıyor.

Vermesi gereken hizmeti yapmayıp, şikayetler üzerine yapınca, ‘Bak Başkan kırmıyor kimseyi’ diye garip guraba şeyler ortaya.

Buna atamalarımız, ‘Eşeğini kaybettirip bulmak’ demiş.

Sizin müjde dediğiniz olaylar ya da hizmetler ancak kuponla oyuncak dağıtan gazetelerin kampanyasında bedel bana kalsa..

Ülke de bir moda vardı; bazı gazeteler katıldı, üstüne belediyeler de başladı..

Kentte şu bildiğimiz rutin işler var ya onlar sorunsuz ilerliyor. Nedir onlar?

Çeşmeden su akacak, ana yollar çamursuz olacak. Meydana bir park yapacaksın.

Bitti bu kadar. Sakarya’da bunu yapman yetiyor.

Kente vizyon katacak, değerini katlayacak, hakikaten, ‘İşte bu dediğimiz’ müjde var mı?

Ben bir vizyon proje göremiyorum.

Yiğidin hakkı yiğide; Erenler ve Serdivan Belediyesini bunların dışında tutuyorum.

Rutin hizmetlerin dışında gitmeyen hatta artık algı ile popülizm yapılıyor.

Piar uzmanları, basın müdürleri ve 7-8 danışmanının, ‘Şunu söyleyelim’ diyerek algısal yönetimidir bu.

Devlete ortalama 100 bin lira kadar maliyeti olan isimlerin işidir Piar..

Beni tanıyanlar bilir; Milletvekili danışmanlığı yaptım 2 yıl kadar.

Biz de aynısını yaptık. Ama biz hiç yalan söylemedik.

İşte bu piarlar sayesinde milletinde kafası karıştı.

Geçen Ocak ayında tüm kent sular altındayken, bir başkanın, ‘Dev projeler geliyor’ açıklaması çıktığında bir amcam şöyle; ‘Kafa yapıyor bunlar bizimle’ demişti.

Bu piar denilen söz artık müjde adını aldı.

Biz artık her müjde sözünü duyduğumuz iyi eğleniyoruz.

Tek merak ettiğim; Bu müjdeleri verenler o kadar geziyor halbuki..

Yurt içi yurt dışı.

Bu yaşıma kadar 3-4 kez yurt dışına çıktım. Bu müjde sahipleri en az 400 kere çıktı.

Gel buraya; Eskişehir var, Ankara var, Bursa var.

Sene olmuş 2017’de bilmem nereye su götürdüm sözünü yedirmeyin bize artık.

Birde şu büyük çapta müjdeler var.

Emekliye konut, 1000 yataklı hastane, Orhan Bey Üniversitesi, Dikmen Turizm Merkezi, Gıda OSB, yeni doğum evi, bölge adliye ve adliye..

Bunlar son yılların müjdesi.

Ondan önceki müjdeleri saysak burası yetmez.

Ah benim memleketim.