Hande 6.sınıf öğrencisi oldu. Öğretmenleri değişti. Yazılı olduğu bir gün eve gelir gelmez annesine;” Bilemezsiniz bugün ne oldu? Öğretmenime yalan söyledim. Kalbim hala çarpıyor.” Dedi.
Hande, Fen dersinden yazılı sınav olmuş. Yazılı sonunda öğretmeni;” Herkes yarın sınav kağıdını babasına imzalatıp, gelsin” demiş.
Hande ve bir kız öğrenci, “Öğretmenim! Annemize imzalatsak olmaz mı?” demiş.
Öğretmen,” Hayır olmaz! Babalarınıza imzalatacaksınız!” demiş.
Hande, “ Öğretmenim! Benim babam görevde! “ demiş. Diğer kız öğrencide aynısını söylemiş!..
Hande ve diğer kız öğrenci birbirine bakmışlar. Kız Hande’nin yanına yaklaşıp, parmaklarıyla oynamaya başlayınca Hande, kızında aynı onun gibi olduğunu hissetmiş! Evet! O kızın babası da cezaevindeymiş. Kızın babası Polismiş!...Dershanede öğretmenlik yaparken, Polis olmuş! Aylardır cezaevinde yatıyormuş…
Kız bunları anlatırken Hande’nin ağlayası gelmiş! İkisi de ağlamamak için kendilerini zor tutmuş!...
Yaşanmış bu olayı, bir arkadaşım bana mesajla yolladı. Bu yazıyı okuyunca, bende çok duygulandım. Biz büyüklerin hataları yüzünden, minik yürekli çocuklarımızın yaşadıkları kötü anılara çok üzüldüm!...
Şairin dediği gibi; çocuklarımızın körpe beyinlerine güzel şeyler işlemeliyiz.
Henüz küçüğüm
Yarım yamalak,
Parça parça belleğim.
Güzel şeyler öğretin bana
Körpe beynimi;
İşlediklerinizle süsleyeceğim.
Şair yazdığı şiirle ne güzel anlatmış, çocuk yüreğini!...
Şimdi küçüğüm, ama
Yarın büyüyeceğim.
Bir aynaya bakar gibi bakın bana
Kırmadan…Kirletmeden…
Sevgiyle gülümseyin.
Bilin ki aynı sevgiyle
Aynı aydınlıkla
Tekrar size döneceğim.
15 Temmuz’dan en çok çocuklar etkilendi!...
Baba sevgisine, baba kokusuna hasret kalan çocuklar, babalarının ellerini tutup gezen akranlarını, yaşlı gözlerle seyrettiler. Aylarca çalan her zil sonrası, babalarını beklediler. Yargı süreci devam ederken bile toplum içinde vatan haininin çocuğu olarak yaşamak zorunda kaldılar. Belki de Devlet, babalarını aylarca içerde tuttuktan sonra, suçsuz diye dışarıya salacak. Geçmiş yıllarda, Ergenekon ve Balyoz Operasyonlarında olduğu gibi…
Şiirde çocuğun dediği gibi; Şimdi küçüğüm ama, yarın büyüyeceğim. Bir aynaya bakar gibi bakın bana. Kırmadan, kirletmeden, sevgiyle gülümseyin. Bilin ki aynı sevgiyle, aynı aydınlıkta tekrar size döneceğim…
İnşallah! O körpe beyinlere kötü motifler daha fazla işlenmeden, adaletli yargılama hızlı bir şekilde devam eder. Çocuklar, babalarına biran önce kavuşur!..
